De plattegrond van het theater is een cirkelsegment van tribunes in de vorm van betonnen trappen, begrensd door met natuurstenen blokken opgetrokken muren.

In het brandpunt van de trappen bevindt zich het theatergebouw, waarvan de rug een indrukwekkend decor vormt.

Er is ruimte voor 2500 toeschouwers.

Het theater is toegankelijk via poorten aan de zijkanten en een bestraat laantje, dat omhoog leidt vanaf de ingang van het park. Via een poort in de achterkant van de muur boven op de berg worden de bezoekers verrast door het plotselinge overzicht, de afmetingen en het hoogteverschil.

De rug van het theatergebouw met de kolommen en de sgrafitto wand van Martens is overweldigend.

Voor de wand ligt de speelweide, die dienst deed als toneelruimte. Tussen de trappen en de speelweide ligt verlaagd de orkestbak, vanwaar het souffleurshokje bereikt wordt. Hoog boven de trappen verreist het regiehuisje, dat door haar expliciete vorm de zwaartekracht tart.

Het theater is enerzijds tegen een heuvel gebouwd en ligt anderzijds deels onder het maaiveld. Daardoor oogt het openluchttheater van buiten bescheiden.

Het theater ligt er verwaarloosd bij. De houten banken en poorten zijn verdwenen, en de lichtmasten zijn verroest. Maar de constructie van trappen en muren staat nog overeind, en kan met enig onderhoud weer tot leven gewekt worden.