De Lichtenberg ontstaat als een project van de naoorlogse wederopbouw. Haar verhaal over bloei en verval staat model voor een markante periode in de geschiedenis. Een periode van geschokt vertrouwen in het verleden en hooggespannen verwachtingen voor de toekomst. Het vertelt ons over de aspiraties van mensen en geeft een breed beeld van onze moderne cultuurgeschiedenis.

Als provisor van het Bisschoppelijk College in Weert ontwikkelt Jules Nabben faciliteiten voor onderwijs, cultuur en sport. Naar voorbeeld van de Klassieken worden lichaam en geest in samenhang beschouwd. Men is zich bewust van een positieve, dynamische en moderne tijd en men probeert een verband tot stand te brengen met de traditie. Zijn ruimtelijke ambities sluiten aan op de architectonische aspiraties van de Weerter architect Pierre Weegels. Er ontstaat een hechte samenwerking, die versterkt wordt door de inbreng van de beeldend kunstenaar en tekenleraar Harrie Martens. In korte tijd ontwikkelen zij een school, de recreatiecentra ”de Lichtenberg” en de “Tranchée”, sportaccomodatie ”het Stadion” en woningen voor leraren. De bouwwerken vormen een baken in de ontwikkeling van grote groepen opgroeiende jeugd.