Jules Nabben wordt in 1911 geboren als telg uit een invloedrijke boerenfamilie in Horst. Hij volgt zijn gymnasiale en filosofische opleiding aan het Klein Seminarie in Rolduc en het Groot Seminarie in Roermond en Hij wordt in 1936 zeer tegen zijn zin benoemd tot leraar aan het “achtergebleven” Bisschoppelijk College in Weert. Maar onder directeur Moors kan hij aan de slag. Hij volgt de MO –a opleiding geschiedenis, wordt aangesteld tot onderdirecteur van de HBS (1956-1964) en door de bisschop benoemd tot provisor (1942-1970). Hij ontwikkelt faciliteiten voor de school en het internaat. Zijn visionaire en idealistische ambities, zijn dadendrang en ondernemingsgeest brengen hem in conflict met directeur Coenen als opvolger van Moors. Ten gevolge van conflicten wordt hij door het bisdom in 1968 uit zijn functie ontheven en benoemd tot coördinator van het vormingswerk in Limburg. In 1978 trekt hij zich terug en overlijdt in 2000.

Wat hij tot stand heeft gebracht ging ten koste van zoveel, dat men zich kan afvragen of het alles wel waard was. Maar wat ervan overblijft, heeft een grote kwaliteit en is uitzonderlijk in onze culturele geschiedenis. Als alles verloren gaat, dan zou de pijn van het slopen wel eens groter kunnen worden dan de pijn van het maken.