Natuurgebied De IJzerenman Het huidige natuurgebied De IJzerenman maakte ooit deel uit van een aaneensluitend heidelandschap maar is door de aanleg van de Zuid Willemsvaart en de uitbreiding van Weert geïsoleerd komen te liggen.

De kenmerkende landschapselementen van het oorspronkelijke heidelandschap zijn nog altijd zichtbaar. Het Kempische landschap wordt gedomineerd door Laat- glaciale dekzanden.

Op de hogere droge delen ontstaat open dennenbos en op de lagere vochtige delen vormt zich een vegetatie van elzenbroek. Ruim 3000 jaar geleden wordt de invloed van de mens zichtbaar. Veel hout wordt gekapt voor de behoefte aan bouwmateriaal en brandstof en later voor het de productie van houtskool. Er ontstaan heidevelden. Als men in de middeleeuwen door (zwerf)-landbouw behoefte heeft aan heideplaggen voor de bemesting van de akkers, leidt dat in tot omvangrijke zandverstuivingen. De stuifzandafzettingen zijn nog duidelijk waarneembaar. De duinvorming vindt voornamelijk plaats langs het traject van de Zuid-Willemsvaart. Westelijk van de huidige IJzerenman liggen de moerassige gebieden Kruispeel en Kalverpeel. Hier ontspringt de Weerterbeek. In de richting van de Weerterbeek neemt het relïef af, en neemt dan weer richting Altweerterheide toe. Behalve het Geurtsven zijn de meeste plassen in dit gebied kunstmatig aangelegd. Deze vennen worden hoofdzakelijk door grondwater gevoed.

Ten zuiden hiervan ontspringt de Tungelroyse beek en stroomt door een door Natuurmonumenten herschapen vochtig veenheide gebied. In dit gebied stroomt ook de Bocholterbeek, die sinds 1998 gevoed wordt door water uit de Zuid Willemsvaart. De afgraving van de IJzeren man (13ha.) start omstreeks 1910 ten behoeve van de aanleg van de spoorweg Weert – Eindhoven.

Literatuur:-J.M. van Mourik