Achter de entree van het park biedt een pleintje via een poort toegang tot het zwembadterrein. Naast de poort ligt een laag gebouw met zadeldak, dat dienst deed als verblijf voor de instructeur. Het zwembad is door een hoge wal gescheiden van de gracht. Een hoge natuurstenen muur scheidt het terrein van de toegangsweg die van de brug over de gracht naar de entree loopt. Deze muur dient als rug van de kleedlokalen en eindigt aan de gracht tegen het pomphuis, dat de waterhuishouding van het zwembad en de tennisbanen regelde. Het zwembad van 33 bij 25 meter ligt in een hoek van het terrein van 70 bij 70 meter en is voorzien van startblokken en twee duiktorens. De betonnen bak heeft een leisteen vloer. De rest van het terrein rond het bad heen was oorspronkelijk ligweide. Het zwembad is echter niet meer in gebruik en voor andere doeleinden aangewend.

• 

• 

• 

• 

In 1954 start men met de aanleg van de grachten en wallen.

Bij het grondverzet neemt men de tennisbanen en het zwembad mee. Het zwembad wordt van water voorzien door een pomp. Die is verbonden met een vijver. Het water van deze vijver is via een lange weg afkomstig uit de Zuid-Willemsvaart. Als meer bekend wordt over de vervuiling van dit kanaal, sluit men het zwembad onder druk van de ouders, van de leerlingen van de school.

In 1970 wordt het eigendom en beheer losgekoppeld van de school. Vanaf 1983 beheert de stichting st. Jozef het erfgoed, die de tennisbanen en het zwembad in erfpacht geeft aan de stichting Tennispark de Lichtenberg. Van het bad wordt een vijver gemaakt. De ligweide wordt gedeeltelijk vervangen door twee omheinde tennisbanen. Als de oude tennisbanen aan vervanging van de ondergrond toe zijn, wordt de vijver als stortplaats gebruikt.

De resterende ruimte wordt verhuurd aan de petanque club, die er een semi-permanente tent neerzet.

Het zwembad is het meest verwaarloosde onderdeel van het oude complex. Hoewel de oude structuur nog moeilijk valt te ontdekken, is alles nog aanwezig en zonodig te herstellen.